چگونه درخت به بکاريم؟
طبق نظر و تحقيقات مهندسين نهالستان آلفا نهال :درخت به از خانواده سيب است و به شکل درختچه رشد مي کند. ميوه به از نوع گلسرخ هاست و اولين بار در جنوب اروپا و آسياي صغير ديده شده است. به نسبت سيب و گلابي مقاومت کمتري در برابر سرما دارد و سرماي بيشتر از 100 تا 400 ساعت مي تواند به جوانه هاي اين ميوه آسيب بزند. درخت به پس از چهار تا پنج سال ميوه مي دهند و اين باروري تا حدود چهل يا پنجاه سال ادامه خواهد داشت. درخت به خودبارور است.
به ميوه اي بسيار مفيد و حاوي کربوهيدرات ها، فيبر، چربي، پروتئين، ويتامين B1 (تيامين)، ويتامين B2 (ريبوفلاوين)، ويتامين B3 (نياسين)، ويتامين B5، ويتامين B6، ويتامين B9 (اسيد فوليک)، ويتامين C، کلسيم، آهن، منيزيم، فسفر، پتاسيم، سديم و روي مي باشد.
انواع به و درخت به
ميوه به نيز مانند بسياري از انواع ميوه، گونه‌هاي مختلفي دارد؛ از اين ميان مي توان به موارد زير اشاره کرد؛
به اصفهان؛ شکل بيضي دارد و از انواع پربار است، از سال دوم به بار مي‌نشيند و نسبتاً به کم‌آبي و سرما نسبتاً مقاومت دارد.
به آذربايجان؛ اين نوع نيز از گونه‌هاي پربار است و طعمي ترش و آبدار دارد. شکل اين به، گرد است. براي کاشت در مناطق سردتر مناسب است و مقاومت خوبي در برابر سرما و خشکي دارد.
به شاهرود؛ اين گونه طعم شيرين تر و کم آب تر دارد و نسبت به گونه هاي قبلي کوچکتر است.
به آناناسي؛ اين گونه شکلي کشيده‌تر و رنگ سبز دارد و شبيه به گلابي بوده و خاستگاه آن منطقه بالکان است.
درخت به آمريکايي؛ اين گونه همانطور که از نامش پيداست خاستگاهش آمريکا بوده و گونه‌اي اصلاح نژاد شده است. شکل گردي داشته و گونه‌اي بسيار پربار است.
به ليمو؛ اين نوع داراي عطر خاصي است که بسيار معطر بوده و از برگهاي آن به عنوان دمنوش استفاده ميشود و امکان پرورش در گلدان را نيز دارد.
به ايتاليايي؛ خاستگاه اين به ايتاليا بوده، ميوه آن درشت، سنگين و پربار است.
به قرمز؛ اين نوع به با رنگ قرمز خود متمايز است. خاستگاه آن ايتاليا بوده و مقاومت خوبي نسبت به خشکي داشته و صرفه اقتصادي دارد.
https://alphanahal.ir/خريد-نهال/
انواع کاشت نهال به چيست:
درخت به با نام علمي« Cydonia oblonga» با ارتفاع متوسط خود، عموماً از سال سوم يا چهارم کاشت ميوه ميدهد و براي کاشت نهال به، روش‌هاي مختلفي وجود دارد که با اتخاذ اين روش‌ها و رعايت شرايط و نکاتي که در بالا به آن اشاره شد و در ادامه به آنها پرداخته خواهد شد، مي توانيم درخت به بالغ و باروري داشته باشيم. جهت کاشت به که برگها و ميوه هاي کرکي دارد، مي توان از روش‌هاي مختلفي مانند؛ کاشت بذر، قلمه زدن، پاجوش درخت به، پيوند زدن و خواباندن بهره مند شد.
درخت به را مانند اکثر درختان ديگر مي توان از راه هاي گوناگوني نظير قلمه، پاجوش، پيوند وخوابانيدن ازدياد بخشيد. پيوند هايي که براي به مناسب تر است به ترتيب شکمي و اسکنه اي است. قلمه هاي خشبي و نيمه خشبي نيز براي قرمه زدن درخت به مناسب است. لازم به ذکر است که بايد قلمه هاي خشبي را در اواخر پاييز تا اوايل زمستان به اندازه 25 سانتي متر و قلمه هاي نيمه خشبي را بايد اواسط تابستان تا اوايل پاييز به اندازه 15-12 سانتي متر تهيه کرد. بهتر است درختان به را با فاصله پنج تا شش متر از يکديگر بکاريد
نکته: بايد در انتهاي قلمه نيمه خشبي سه تا چهار برگ باقي بماند.
کاشت بذر به:
براي پرورش درخت به از طريق بذر، نياز است که دانه‌هاي به را از داخل ميوه آن خارج ساخته، آنها را شسته تا ذرات گوشت ميوه روي دانه‌ها باقي نماند، سپس در جايي خنک به مدت يک يا دو روز قرار داده تا خشک شوند. آنگاه داخل يک کيسه نايلوني، مانند زيپ کيپ را تا ¾ از ماسه مرطوب يا خزه اسفنجي تميز پر کرده و دانه‌ها را در آن بگذاريد و درب کيسه را بسته و کيسه را به مدت تقريباً 3 ماه در يخچال قرار دهيد.
بعد از اين مدت 1 يا 2 دانه را در يک گلدان با خاک مخلوط کاشته و گلدان را کنار پنجره خود قرار دهيد. به ياد داشته باشيد دانه هاي به بايد در عمق يک سانتي‌متر از سطح خاک گلدان کاشته شوند. هنگامي که دانه‌ها جوانه زد و رشد کرد و داراي دو برگ شد، زمان آن رسيده است که گياهان کوچک را به داخل خاک باغچه يا باغ منتقل نماييد.
https://alphanahal.ir/quince-seedlings/
کاشت از طريق قلمه زدن:
قلمه زدن؛ روشي ديگر براي کاشت درخت به، استفاده از روش قلمه‌زدن است. به اين صورت که مي توان از دو نوع قلمه چوبي و قلمه نيمه‌چوبي استفاده کرد. قلمه‌ها بايد بدون برگ باشند و زمان گرفتن قلمه چوبي در آواخر پاييز و اوايل زمستان است و زمان گرفتن قلمه نيمه‌چوبي، از اواخر تابستان تا اوايل پاييز است.
در هنگام گرفتن قلمه بايد دقت کنيد که از زير گره‌اي که روي ساقه است، برش بزنيد و در انتهاي قلمه مي توانيد قسمتي از پوست را جدا کنيد که سرعت ريشه‌زايي افزايش يابد. قلمه‌ها را در گلداني که دو قسمت شن و يک قسمت خاک برگ دارد کاشته و بايد هميشه سطح خاک رطوبت داشته باشد.
همچنين مي توانيد از هورمون‌هاي ريشه زايي قبل کشت نيز استفاده کنيد و روي گلدان قلمه را جهت حفظ رطوبت با نايلون بپوشانيد. گلدان حاوي قلمه را ميبايست دور از نور مستقيم خورشيد به مدت 2 تا 3 ماه نگهداري کرد تا قلمه‌ها ريشه دار شده و آماده کاشت در باغ و باغچه شوند.
کاشت درخت به از طريق پيوند زدن:
پيوند زدن؛ پيوند نيز روش ديگري است که براي داشتن يک درخت به استفاده ميشود. نياز به يک گياه پايه و پيوند گرفته شده از يک درخت به است که داراي شرايط و ميوه مناسب و با کيفيت باشد. با استفاده از روش‌هاي انجام پيوند، محل برش ساقه پيوندي را آماده کرده و بر روي پايه مورد نظر قرار مي‌دهيم.
قطر پيوند و پايه بايد يکسان بوده و با ايجاد برش‌هايي هر دو کاملاً يکديگر را پوشانده و روي هم قرار بگيرند. روش‌هاي پيوند زدن مختلفي را مي توان به کار بست، به عنوان مثال از يک درخت بالغ با قدرت باروري بالا مي توان با روش پيوند زبانه‌اي، پيوندي را روي پايه مورد نظر قرار داد. به عنوان مثال، پايه زالزالک يکي از پايه‌هاي مناسب براي پيوند درخت به است.
خواباندن؛ در اينجا نيز مانند استفاده از طريق خواباندن در گياهان ديگر، مي توان قسمتي از يکي از شاخه‌هاي بلند را در حاليکه به درخت وصل است، زير خاک قرار داد. در اين وضعيت شاخه خوابانده شده در مجاورت با رطوبت خاک ريشه مي‌زند و بعد از اينکه از ريشه زدن آن شاخه مطمئن شديم، شاخه را از درخت اصلي جدا ميکنيم.
راهنماي کاشت نهال به
دما: کاشت نهال به عمدتا در مناطقي با آب و هواي معتدل و سرد انجام مي شود ، نهال به بايد در دماي پايين زير 7 درجه سانتيگراد به مدت 100 تا 400 ساعت نگهداري شوند تا رشد کنند. در تابستان ، درختان براي رسيدن به رشد مطلوب به تابستانهاي نسبتاً گرم نياز دارند.
نور: يک نهال به براي رشد به نور خورشيد کافي احتياج دارد اگر مقدار مناسبي از نور خورشيد را بدست آورد ، رشد خوبي خواهد داشت. هنگام کاشت نهال ، محافظت از درختان در برابر بادهاي شديد را مد نظر قرار دهيد ، زيرا بادهاي شديد باعث کاهش عملکرد درختان مي شود.
هرس: نهال به هرس مداوم زياد احتياج نداريد اما مي توانيد شاخه ها را اصلاح کنيد تا برگ هاي بهتري ايجاد شود.
انواع هرس و هرس درخت به
در هرس گياهان و درختان انواع مختلف هرس ريشه، هرس شاخه و هرس ميوه و برگهاي مختلف انجام ميشود. در هرس شاخه‌هاي يک درخت انواع هرس‌هاي زير برشمرده ميشود:
هرس جامي
هرس هرمي
هرس شلجمي
هرس کوردون
آنچه مسلم است، هرس به سلامت، طول عمر و قدرت رشد و باروري درخت کمک ميکند و باعث از بين رفتن شاخه‌هاي زايد و دفع آفات و بيماريها مي‌گردد. البته درخت به، در سال‌هاي ابتدايي نياز چنداني به هرس نداشته و در سال‌هاي ديگر نيز صرف جدا کردن شاخه‌هاي شکسته و مرده نياز به هرس برطرف ميشود. البته در مواردي که شاخه‌ها در هم تنيده ميشوند و برداشت ميوه‌ها را سخت ميکنند، يا ميوه‌ها ريز ميشوند، مي توان برخي شاخه‌هاي اضافي را هرس کرد.
هرس درخت به
درختان جوان به گفته برخي از پرورش دهندگان در 5-3 سال اوليه زندگي خود نيازي به هرس ندارند. مگر حذف پاچوشهايي که از کنار تنه اصلي گياه و در کنار پايه اصلي درختان ازخاک مي رويد. اين عمل در تمامي طي زندگي درخت به بايد انجام شود. زيرا پاجوشها تنها انرژي گياه مادري را مصرف کرده و فايده ديگري ندارند. بعد از آن نيز هرس اين گياه شامل قطع ساقه ها و شاخه هايي است که شکسته و آسيب ديده هستند و يا اينکه با رشد در جهت نامناسب ، مزاحم رشد ساير شاخه ها مي شوند و زمان مناسب هرس نيز در اواخر زمستان است.
براي کوتاه کردن شاخه هايي که مزاحم رشد سايرين شده اند و يا رو به مرکز گياه ردد کرده اند بايد به گونه اي عمل کرد و که حداکثر حدود يک سوم طول شاخه کوتاه شود و دو سوم آن باقي بماند. در هرس اين درخت اصلا نبايد زياده روي کرد. چون گلها و شکوفه هاي درختان به بر روي ساقه هاي حاصل از فصل رشد جديد شکل ميگيرند. يعني در بهار ابتدا مقداري رشد ساقه جديد شکل ميگيرد و گلها روي همين شاخه ها پديدار مي شوند. به همين دليل اگر در کوتاه و يا قطع کردن ساقه ها و شاخه هاي اين درختان زياده روي کنيم، از تعداد ساقه هايي که در فصل بهار خواهند روييد کم مي شود. و به همين دليل شکل گيري ميوه ها نيز کاهش خواهد يافت. با اين وجود و البته در مورد درختان به که بالغ و بزرگ هستند و چندين سال است که ميوه دهي دارند ميتوان نسبت به حذف تدريجي يک ساقه مسن که ميوه دهي چنداني ندارد اقدام کرد تا انرژي گياه صرف رشد ساير ساقه ها شود.
ازطرفي اگر تعداد ميوه هاي شکل گرفته زياد باشد بايد در مراحل اوليه رشد ميوه ها تعدادي از آنها را حذف کرد و به اصطلاح تنک کرد تا رشد و بزرگ شدن ميوه هاي باقيمانده به خوبي انجام گيرد. اين کار را مي توان 2-1 هفته بعد از اينکه گلبرگهاي گلها ريزش کردند انجام داد و نسبت به کم کردن تعداد ميوه ها اقدام کرد. البته باز هم يادآوري مي کنم اين کار در صورتي ضرورت دارد که تعداد ميوه هاي شکل گرفته زياد باشد و ميوه ها فضاي کافي براي رشد و بزرگ شدن نداشته باشند.
آفات و بيماري هاي به و درمان
از آفات اين گياه ميتوان به سرخرطومي درخت به اشاره کرد که معمولا در ميانه‌هاي تابستان فعاليت مي کنند و لاروهاي آن با تغذيه خود به درختان به آسيب مي‌رسانند. البته لاروهاي حشرات ديگر نيز هستند که با تغذيه خود از برگها و همچنين ميوه هاي جوان مي توانند به اين گياه آسيب وارد آورند. با مشاهده چنين مشکلاتي مي توان با استفاده از سموم آفت کش همانند آفت کشهاي تماسي ، فعاليت اين لاروها را کنترل و محدود کرد.
شته نيز گاهي مشکلاتي را ايجاد مي کند و اکثر بر روي نواحي جوان گياه همانند سرشاخه ها فعاليت مي کند. اگر تعداد شته ها زياد باشد مي تواند به دليل توليد ماده چسبناک عسلک موجب چسبناک شدن سطح برگها و ميوه هاي جوان شود. از سموم آفت کش نيز مي توان براي کنترل حشرات استفاده کرد. توجه کنيد که سم آفت کش کارباريل يکي از سمومي است که يم تواند به برگهاي درختان به آسيب شديد وارد کند بنابراين جهت مبارزه با آفات اين سم را انتخاب و استفاده نکنيد.
آفت و بيماري آتشک به و درمان : يکي از بيماريهاي خطرناک درختان به آتشک است که علاوه بر به ، درختان سيب و بخصوص گلابي را مي تواند آلوده و از پاي درآورد. بيماري آتشک به دليل فعاليت نوعي باکتري با نام علمي Erwinia amylovora است . اين بيماري بر روي شاخه هاي جوان وسرشاخه ها، برگها و همچنين شکوفه ها مشاهده مي شود و اولين علائم را مي توان همزمان با ريزش گلبرگ شکوفه هاي درخت و بر روي نواحي ياد شده مشاهده کرد. نواحي آلوده تغيير رنگ مي دهند و پژمرده، چروکيده و خشک مي شوند.
اگر شرايط آب و هوايي منطقه شما مرطوب نيز باشد، در هنگام فعاليت يماري آتشک مي توانيد شاهد ترشح شيره از قسمتهاي بيمار نيز باشيد. سرعت پيشرفت اين بيماري با توجه به نوع رقم درخت (برخي انواع مقاوم تر و برخي حساس تر هستند) ، سن درخت، شرايط آب و هوايي و قدرت گياه مختلف متفاوت است اما به هر حال مي تواند بعد از مدتي تمامي گياه را از پاي دربياورد و از بين ببرد. متاسفانه اين بيماري درماني سريع و 100? ندارد مخصوصا به دليل اينکه عامل اين بيماري نوعي باکتري است، مصرف قارچکشها آنطور که مورد نظر است، اثري بر روي کنترل و ريشه کن کردن اين بيماري نخواهند داشت. براي جلوگيري از شيوع اين بيماري اولا بايد ارقامي از گياه را انتخاب کرد که به شکل ژنتيکي به اين بيماري مقاوم هستند و همچنين با انجام نگهداري خوب و مناسب از گياه ،درختاني قوي پرورش داد که توان ايستادگي و مقاومت بيشتري در برابر اين بيماري داشته باشند .
بهتر است که به محض مشاهده قسمتي از شاخه و ساقه درخت که علائم آتشک را نشان مي دهد هر چه زودتر نسبت به قطع و حذف اين شاخه اقدام کرد از نظر کاربرد سموم اگر خطر شيوع اين بيماري در منطقه شما سابقه دارد بهتر است که قبل از مشاهده علائم از سموم استفاده کرد زيرا سموم بعد از ظهور اين بيماري اثر بخشي کمي دارند. از جمله سمومي که بدين منظور استفاده مي شود ميتوان به اين نمونه ها اشاره کرد: باکتري کشهايي همانند استرپتومايسين Streptomycin و يا Terramycin که به نحوي نوعي آنتي بيوتيک گياهي به شمار مي روند(البته اين مواد را بهتر است زماني که ميوه ها شکل گرفته اند و قابل مشاهده هستند مصرف نکنيم) ، ماده تريس-آلومينيم Aluminum tris که نوعي باکتري کش محسوب مي شود اما بايد قبل و هنگام گلدهي مصرف شود، سموم قارچکش حاوي عنصر مس که اگرچه قارچکش هستند اما به دليل داشتن عنصر مس بر روي باکتريها نيز اثر دارند و بيش از ساير موادي که جهت مبارزه با اين بيماري معرفي مي شوند، در دسترس همگان هستند .
بهتر است که از سموم حاوي عنصر مس هنگامي استفاده کرد که درختان هنوز در رکود به سر مي برند و يا در مراحل اوليه بيدار شدن و فعاليت درخت باشد زيرا اين سموم مي توانند به برگها و ميوه هاي جوان آسيب برسانند با اين وجود اگر خطر از بين رفتن تمامي درخت به دليل اين بيماري وجود دارد ، استفاده از آن هنگام وجود گلها و ميوه هاي جوان اجتناب ناپذير است بخصوص اينکه گاهي براي کنترل مناسب اين بيماري مجبور خواهيم بود چندين بار از اين سم استفاده کنيم.
بيماري زنگ بيماري ديگر قارچي است که اکثرا بر روي ميوه هاي گياه و گاهي برگهاي آن لکه هايي نارنجي رنگ ايجاد مي کنند براي مبارزه با اين بيماري نيز سموم را مي بايست قبل از فعالي شدن گياه و بيدار شدن جوانه ها استفاده کرد و از جمله سموم پيشنهادي براي مسئله مي توان به زيرام و تيرام اشاره کرد. پوسيدگي ريشه و طوقه درختان به نوعي بيماري قارچي که توسط قارچ آرميلاريا Armillaria mellea ايجاد مي شود ريشه هاي درختان به را درگير مي کند و به تدريج آنها را از بين مي برد . در نتيجه شاهد پژمردگي شاخه هاي اين گياه و زوال تدريجي درخت خواهيم بود.
بيماري لکه برگي قارچي درختان به Quince fleck که توسط Fabraea maculata ايجاد مي شود بخصوص در مناطقي که رطوبت بالايي در طي فصل رشد دارند شيوع مي‌يابد. در اين بيماري بر روي برگها لکه هايي تيره رنگ با مرکزي سفيد رنگ و کوچک شکل ميگيرد . اين لکه ها به تدريج بزرگ مي شوند و به هم مي پيوندند ونواحي وسيعي را تشکيل مي دهند. ريزش برگها و از بين رفتن ميوه ها از جمله اثرات شيوع اين بيماري است. سموم حاوي عنصر مس از جمله سموم موثر بر روي کنترل اين بيماري است .
گنجی پنهان در پوکت: ساحل کاتا نوی